یک سوم از موارد ابتلا به دیابت نوع 1 در سنین بالای 30 سال اشتباها تشخیص داده می شوند

30آوریل 2019- تحقیقات جدید محققان دانشگاه Exeter نشان داده است که بیش از یک سوم(38 درصد) از افراد بالای 30 سال که در ابتدا دیابت نوع 2 (بدون نیاز به انسولین) برای آنها تشخیص داده شده است، در واقع به دیابت نوع 1 مبتلا هستند، بدین ترتیب این افراد درمان مناسب را بموقع دریافت نمی کنند.

محققان متوجه شدند که نیمی از کسانی که بیماری آنها به اشتباه تشخیص داده شده بود، هنوز 13 سال بعد از تشخیص اشتباه، به عنوان دیابت نوع 2 در نظر گرفته می شوند و درمان مناسب را دریافت نمی کنند.

نخست وزیر انگلیس ترزا می، یک مورد کلاسیک از این اشتباه تشخیصی است. بیماری او ابتدا با دیابت نوع 2 اشتباه گرفته شد اما با تغییر شیوه زندگی و قرص هایی که برای او تجویز گردید، قند خون او کنترل نشد، بهمین دلیل مجددا مورد آزمایش قرار گرفت و مشخص گردید که او به دیابت نوع 1 مبتلا می باشد.

دکتر Angus Jones از دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکستر، که این تحقیق را رهبری کرد، گفت: برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1، مصرف قرص های کاهنده ی قند خون و کاهش وزن موثر نمی باشد - آنها باید با انسولین درمان شوند. تشخیص دیابت نوع 1 در افراد مسن بسیار دشوار است، زیرا اکثر افراد در این سنین به دیابت نوع 2، مبتلا می شوند حتی اگر لاغر باشند. تحقیقات ما نشان می دهد که اگر فردی که به عنوان دیابت نوع 2 تشخیص داده شد اما در طی سه سال از تشخیص نیازمند درمان با انسولین شد، به احتمال زیاد بیماری او اشتباه تشخیص داده شده است و این فرد احتمالا به دیابت نوع 1 مبتلا می باشد. به همین دلیل برای تایید تشخیص دیابت در افراد بالای 30 سال نیاز به انجام یک آزمایش خون است تا اطمینان حاصل شود که این افراد با روش صحیحی درمان می شوند و روشهای نظارت بر بیماری آنها و آموزش هایی که دریافت می کنند، صحیح و متناسب با بیماری آنها است.

بودجه ی این پژوهش، توسط NIHR و Wellcome Trust تامین گردید و در مجله ی Diabetologia منتشر شد. با پشتیبانی مرکز تسهیلات تحقیقات بالینی  NIHR Exeter، محققان 583 فرد مبتلا به دیابت که تحت درمان با انسولین بودند و بیماری آنها بعد از سن 30 سالگی تشخیص داده شده بود را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. ویژگی های بیماری این افراد با سایر شرکت کنندگانی که هنوز هم پانکراس آنها مقداری انسولین تولید می کرد، و همچنین با 220 فرد مبتلا به کمبود شدید انسولین که قبل از 30 سالگی بیماری آنها تشخیص داده شده بود، مقایسه گردید.

مشخصه ی دیابت نوع 1، کاهش سریع و شدید تولید انسولین است زیرا سلول هایی در پانکراس که این هورمون را تولید می کنند، توسط سیستم ایمنی بدن فرد مورد حمله و تخریب قرار می گیرند. افراد مبتلا به این بیماری توانایی ساخت انسولین خود را از دست می دهند و بنابراین نیاز به تزریق انسولین به طور منظم برای کنترل قند خون خود - به صورت تزریق یا از طریق یک پمپ- دارند و بر خلاف بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2، نمی توانند وضعیت خود را از طریق رژیم غذایی، ورزش و قرص به تنهایی کنترل کنند. از آنجایی که این افراد به شدت در معرض خطر افت قند خون (هیپوگلایسمی) هستند، آنها معمولا یاد می گیرند دوز انسولین خود را با غذایی (شمارش کربوهیدرات) که مصرف می کنند، مطابقت دهند و یا ممکن است از فن آوریهای جدید مانند پمپ های انسولین و مانیتورهای مداوم قند خون استفاده کنند. این درمان ها به افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ارائه نمی شود، حتی اگر برای کنترل بیماری آنها نیاز به تزریق انسولین باشد، بنابراین تشخیص صحیح، حتی اگر فرد با انسولین درمان شود همچنان اهمیت دارد.

نویسنده ی نخست این مقاله، دکترNick Thomas  از دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکستر گفت: در حالی که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ممکن است در نهایت به انسولین نیاز داشته باشند، درمان و آموزش آنها بسیار متفاوت از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 است. اگر افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انسولین دریافت نکنند قند خون آنها به شدت افزایش می یابد و ممکن است به یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام کتواسیدوز دچار شوند. این بدان معنی است که تشخیص صحیح حیاتی است حتی اگر درمان با انسولین آغاز شده باشد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-04-diabetes-misdiagnosed-30s.html